Gitarist John Jorgenson houdt er een druk gevuld muzikaal leven op na.  Hij is oprichter van de Desert Rose Band waarin we ook Chris Hillman en Herb Pedersen terugvinden.  Met deze jongens maakt hij pure Californische countryrock. Eén van hun gekende hits "She don't love nobody" kregen ze van John Hiatt cadeau.  Hij komt ook opduiken in het trio The Hellecasters.  Zijn twee spitsbroeders aldaar zijn Jerry Donahue en Will Ray.  Hun muziek is een mix van twang, rock, bluegrass, country, hillbilly, rockabilly, wereldmuziek etc... gebracht door drie telecasters maar dan wel op hun eigenzinnige manier.  Ontelbaar zijn de muzikanten, zangers en zangeressen die een beroep gedaan hebben op zijn fabelachtig gitaarspel.  Hij toerde niet alleen zes jaar met de Elton John Band maar verleende ook zijn diensten aan Barbara Streisand, Earl Scruggs, Bonnie Raitt, Pavarotti, Benny Goodman...  Maar zijn voorliefde gaat vooral uit naar gypsy jazz en Django Reinhardt en de Hot Club muziek. 

Hij is als Amerikaan zeer gerespecteerd in Europese gypsy jazz middens.  Zo speelde hij al ettelijke malen met oa. Birelli Lagrene, Romane en diverse telgen van de Reinhardt (Babik) en Rosenberg (Jimmy) families.  Met zijn John Jorgenson Quintet brengt hij klassiekers uit het genre zowel als eigen composities die daar naadloos bij aansluiten.  Het is niet altijd makkelijk om de klassiekers van zijn eigen werk te onderscheiden.  Zo had ik de indruk dat ik bij het beluisteren van "One stolen moment" diverse Django Reinhardt songs hoorde maar niks is minder waar.  Acht van de dertien songs zijn van eigen makelij. 

Er staat welgeteld één Django Reinhardt compositie op deze cd (of twee ?) en dat is "Hungaria".  "Mediterranean blues" is afkomstig van Robin Nolan, die als thuisbasis Amsterdam heeft en waarvan broer en ritmegitarist Kevin terug te vinden is in het John Jorgenson Quintet.  Waar is de tijd dat ik Robin Nolan nog op het Leidse Plein in Amsterdam zag spelen.  En tenslotte zijn er nog schitterende versies van Grieg's "Norwegian dance", "Dr Jazz", het enige gezongen nummer alhier, origineel van King Oliver en gekend van oa. Jerry Roll Morton, Horace Silver en Harry Connick Jr. en de jazzy swingklassieker "Billet doux". Die ken ik nog in de uitvoering van Samson Schmitt maar is dat ook geen Django Reinhardt original ?  Het wordt hier toegeschreven aan Yvain Jouve en Mirique St. Garnier.  Maar we dwalen af.  Er wordt op een verbazingwekkend hoog niveau gemusiceerd.  Er is uiteraard het reeds aangehaalde fabelachtige gitaarspel van John maar ook violist Jason Anick, bassist Simon Planting, percussionist Rick Reed en ritmegitarist Kevin Nolan zijn absolute top.  Af en toe dacht ik dat Django Reinhardt en Stephan Grapelli weer kwamen opduiken met hun Hot Club de France.  Luister maar naar "Red on red" of "Mediterranean blues" en je zal me gelijk geven.  John Jorgenson bespeelt niet alleen een "signature Saga Gitane DG-300" maar excelleert eveneens op bouzouki, klarinet en sopraansax.  Afsluiter "Dark romance" is een prachtig rustig swingnummer a la Django met Argentijnse trekjes.  Daar zal de bandoneon wel voor iets tussen zitten.  Ze hadden exact twee dagen nodig om dit kleinood in te blikken.  Chapeau!  "Istiqbal gathering" bevat muziek die speciaal gecomponeerd is voor gypsy jazz gitaar en orkest.  De artistieke leider van het Orchestra Nashville, Paul Gambill is al jaren een vriend en het stond in de sterren geschreven dat er ooit wel eens een cd zou verschijnen van John met het Orchestra Nashville. Zijn briljant gitaarspel gaat perfect samen met de dynamiek en gedrevenheid van het orkest.  Zo zijn er twee lange concerto's "Concerto glasso" en "Istiqbal gathering" waarin ook cimbalonist Alexander Fedoriuk en violist David Davidson hun kunsten mogen etaleren.  In de overige twee composities "Dieter's lounge" en "Groove in the Louvre" wordt hij extra bijgestaan door het Turtle Island Quartet. 

Wie graag naar klassiek getinte muziek luistert vermengd met duizelingwekkend gitaarspel en fraaie melodieën heeft hier een vette kluif aan.  Rest mij U nog te zeggen dat John Jorgeson met zijn quintet eind deze maand en begin volgende maand doorheen Europa toert maar spijtig genoeg niet België en Nederland aandoet.  Tenzij daar nog enige verandering inkomt.  Waarom proberen ze hem niet eens naar de Djangofollies of Brosella te halen ? (BV)